บทที่ 677 พ่ออยู่ที่ไหน

หิมะอาจปกคลุมภาพวาด แต่มันไม่อาจลบความโหยหาและความทรงจำในหัวใจของฟินเนแกนได้

เขาก้มศีรษะและยังคงคัดลอกพระคัมภีร์ต่อไป

เมื่อท้องฟ้ามืดลง ฟินเนแกนเปิดไฟและเหลือบมองออกไปนอกหน้าต่าง ดวงดาวที่กระจัดกระจายอยู่นั้นงดงามจับใจ

แม้ในยามค่ำคืน วัดก็ยังสวยงาม แสงไฟจากหมู่บ้านที่เชิงเขาทอดยาวไปเหมือนสายน้ำแห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ